De vroege zondagochtend is zo heerlijk rustig, dan kun je alle natuurgeluiden zo goed beluisteren. En dan vooral nu de Duijlweg in verband met wegwerkzaamheden afgesloten is voor auto’s, zijn er zo goed als geen andere geluiden.
Het was een ochtend met nevelflarden en alles was bedauwd, een magische sfeer. Omdat ik met Adrie mee mocht lopen was ik al vroeg bij het Bos en zag een zwanenechtpaar in de sloot met hun pullen op de rug. Dat begon al prachtig!
Inventariseren
Zoals je misschien weet uit eerdere artikelen is Adrie onze vogelaar. Zij luistert en noteert wat ze hoort en maakt een inventarisatie. Dat doet ze volgens een schema en een vaste route. Op elke plek noteert ze welke vogelsoort ze hoort en dat zo ongeveer om de 14 dagen van maart tot juni. Als je drie maal achter elkaar eenzelfde vogel op eenzelfde plek hoort, kun je er van uit gaan dat die vogel daar nestelt. Je hebt de trekvogels en de blijvers en de samenstelling daarvan wisselt in die drie maanden sterk. Nu zijn de meeste vogels uitgebroed en uitgevlogen en was het best al stil rondom het Bos volgens Adrie. Dit was voor dit jaar dan ook haar laatste ronde.
Wat een kunst
Hoor je die, hoor je dat, ohhh luister eens…. en ik wist niet waar ik naar moest luisteren. Alles kwetterde en floot door elkaar. Intussen heb ik geleerd dat de zanglijster zijn wijsje vaak 3x herhaalt en overal bovenuit komt, dat is nog wel te onthouden voor een leek. Wist je trouwens dat je ook gratis online vogelcursussen kunt volgen van de Vogelbescherming? Dan kom je er pas achter wat een kunst het is om ze allemaal uit elkaar te houden. Maar lees eerst maar even Adries verslag van zondag 13 juni.
Voor de laatste broedvogeltelling van dit seizoen zijn we betrekkelijk laat (07.00u) op pad. Eigenlijk moet je om optimaal te ‘vogelen’ in het blauwe uur voor zonsopgang van start gaan. Agnes, die deze morgen meegaat, weet uit ervaring hoe mooi dit mystieke uur is. Met haar camera probeert ze ons mee te laten genieten van het ‘ontwaken van de wereld’. Het moment waarop je één bent met de natuur.
Omdat het nu richting de langste dag van het jaar gaat en de meeste jonge vogels zijn uitgevlogen is het rustig in de territoria. Maar deze morgen wacht ons een verrassing: bij de steenuilenkast zien we beweging. Even later staart de uilenmoeder door het gat naar de buitenwereld. Als ik Agnes wenk schiet de steenuil sissend weer terug het hok in en helaas vertikt ze het om weer in beeld te verschijnen.
We zijn nu klaar om de resultaten van het hele seizoen op papier te zetten. We kunnen wel alvast verklappen dat de vogels van het Duyls Bos het voorbeeld van ‘bosvader Jan’ volgen en er aparte afdelingen op na houden. De standvogels hebben veelal op Noord hun territorium, Zuid is de aankomstplaats van de trekvogels, de kolonievogels vertoeven bij voorkeur in het Bos en op de Hillse kade verschuilen zich de roofvogels.
Welke en hoeveel broedvogels er om en nabij dit voorjaar hebben gebroed laat ik jullie nog weten.
Mooi stukje weer, en leerzaam (over die aparte afdelingen)
Zo leren wij ook telkens nieuwe dingen over ons Bos Irene. Dit wisten we namelijk niet, dat heeft Adrie tijdens haar rondes ontdekt 🐦
Bedankt voor de mooie rondleiding.
We nemen je graag mee op zo’n virtuele wandeling en vinden het leuk om te horen dat je ervan genoten hebt Lena!
Wat moet dat heerlijk geweest zijn om mee te mogen lopen met Adrie. Wel vroeg uit de veren.
Duyls Bos , is een plekje na mijn hart.
Die stilte van de ochtend en het gekwetter was heerlijk Irene, vroeg op is dan geen straf. Mooi dat het Bos een plaatsje in je hart heeft, kom maar weer eens genieten. Er is altijd wel iets moois te zien 🤗