Zoals beloofd in het vorige artikel gaat het deze keer over de vele duizenden sneeuwklokjes die het Bos rijk is. Een sneeuwkleed in het voorjaar, zo mooi! We willen jou even mee laten kijken, daarvoor hebben we twee filmpjes gemaakt.
Waar komen ze vandaan
Misschien heb je je weleens afgevraagd waar al die sneeuwklokjes bij ons vandaan komen, dat is een leuk verhaal. Toen Jan en Jenny het Bos hadden gekocht in 1977 stonden er alleen maar populieren en wat andere struikjes, maar geen één sneeuwklokje.
Een stukje verderop langs de Duijlweg stond de boerderij van Bas de Peuter. Die boerderij is intussen verdwenen, nu staat de Bloemplaat Hoeve op diezelfde plek. Bij die oude boerderij stond elk voorjaar in het gras geschreven met sneeuwklokjes “lente in den Duijl”. Oudere mensen uit de buurt weten dat nog wel.
In 1978 kwam Bas met een houten kistje vol met uitgebloeide sneeuwklokjes om voor het Bos ook wat lente in den Duijl te brengen. Die bolletjes zijn het begin van de tienduizenden die er nu staan. Kijk je mee hoeveel er nu te zien zijn in het Bos?
Leuke weetjes over sneeuwklokjes
Er zijn ruim 70 soorten van deze voorjaarsbodes, maar wel duizenden variëteiten. Er zijn ook mensen die ze verzamelen, die hebben zelfs een naam: galantofiel, naar de Latijnse naam Galanthus. Die mensen hebben er soms veel voor over om een bijzondere collectie te bezitten, het duurste bekende sneeuwklokje is namelijk verkocht voor € 1800,=.
Het sneeuwklokje staat symbool voor hoop, de start van de lente en het opnieuw ontwaken, daarom heet het ook wel ‘vroegopje’.
Bijzonder is eigenlijk wel dat de bloem wit lijkt, maar eigenlijk kleurloos is. Wanneer je een wit blaadje fijnwrijft tussen je vingers, blijkt het een glashelder blaadje te zijn. De luchtbelletjes tussen de bladcellen zijn eruit gewreven en juist die luchtbelletjes weerkaatsen het invallende licht in alle richtingen, waardoor wij het bloemblad als wit zien.
Sneeuwklokjes kunnen zelf warmte produceren, tot wel 10 °C. Dit zorgt ervoor dat eventuele sneeuw rondom de bloem smelt. Deze mooie bloempjes slaan energie op in de bol en zetten die dan in om bovengronds te kunnen komen. Wat zit de natuur toch mooi in elkaar.
We schreven vorig jaar ook een artikel over deze mooie voorjaarsbodes, daarin staan nog meer leuke weetjes.
Mooi weer
Wij houden niet zo van al die grijze dagen en zijn blij wanneer de zon schijnt. Maar dat geldt ook voor de natuur, want dan gaan de rokjes van het sneeuwklokje wijd open staan om bijtjes te kunnen ontvangen. Ja echt, in februari vliegen die al bij mooi weer en hebben ze soms zoveel stuifmeel van de sneeuwklokjes dat ze amper ‘thuis’ kunnen komen. We hadden geluk om een bijtje te spotten, daar laten we je graag van meegenieten. Wist je dat sneeuwklokjes naar honing ruiken? Die geur komt van bijtjes die stuifmeel verzamelen.
Wist je dat je op de kleine foto’s kunt klikken om ze groter te bekijken?
Bij mijn duimpje kwam in het scherm “ jammer dat je dit niet meer leuk vindt”…..dat is niet de bedoeling 🤣🤣!!
Juist heel bijzonder om te lezen , mijn complimenten👍👍🦋
We begrijpen dat dat niet jouw bedoeling is. Wellicht heb je onbedoeld 2x geklikt op het duimpje, dan haalt de 2e klik je goedkeuring weer weg en zie je die melding Truus.
Bedankt dat je nu de moeite hebt genomen om via deze weg een 👍🏻 te geven!
Zijn de sneeuwklokjes zondag te bewonderen??en zo ja….heeft het bos een openbaar toilet?
Op zondag kun je terecht om de sneeuwklokjes 🌸 te bewonderen Klarissa. En ja we hebben ook een toilet, morgen ben je tussen 13.00 en 16.00 uur welkom 🤗
Sneeuwklokjes. Geven hoop op nu echt hét nieuwe leven!
We hopen met je mee Wulf, onbezorgd het voorjaar tegemoet 🌱🌸🌿
He wat raar, ik wilde ook een duimpje geven, maar er kwam inderdaad net als bij Truus een reactie in de vorm van het zinnetje “Jammer dat je dit niet meer leuk vindt”.
Ik heb maar eenmaal geklikt op het duimpje.
Dus even bij deze ik vind het artikel over de sneeuwklokjes echt leuk!
Ach wat vervelend dat ‘t niet lukt en wat aardig dat je de moeite neemt om ons te laten weten dat je met plezier het artikel gelezen hebt Ruth 👍🏻🤗 dankjewel
Weer een mooi artikel zoals gewoonlijk. Alleen vraag ik mij af of Bas de Peuter niet Jan de Peuter moet zijn? Ik weet namelijk niet beter dan dat Jan de Peuter daar woonde.
De vader van Jan heette Bas.
Wat fijn dat je het opgehelderd hebt Arend, dan klopt het verhaal toch 👍🏻 Nu nog een foto van de letters in het gras dan zou het verhaal compleet zijn 📸😊
Ik geef alleen maar door wat Jan me heeft verteld Herman, en Jan heeft volgens mij een geheugen als een ijzeren pot, hij weet alles! 🤗
kun je van een pol sneeuwklokjes wat afsteken om te vermeerderen? en om dan ergens anders te zetten?
ja ik weet dat het er stond “lente in den Duyl”
dank voor de mooie foto serie.
Het vermeerderen doe je pas wanneer ze uitgebloeid zijn Annie. Dan kun je een pol uitsteken en de bolletjes uit elkaar trekken. Die poot je dan op de plekken waar je ze wil hebben 🌸
Leuk te horen dat jij je die bloementekst herinnert.
Dag Agnes, wat heb je de sneeuwklokjes weer mooi in beeld gebracht. Afgelopen zat waren we met de tuinclub op het eiland Nederhemert wezen wandelen. Daar staan er ook heel veel. Ik heb nog even een vraagje. Ik heb een wit petroleum stel kan ik jullie daar blij mee maken?
Dankjewel voor je compliment Margriet. Nederhemert-Zuid is ook prachtig met de vele sneeuwklokjes en winterakonieten 🌸🌸🌸 elk jaar!
Wat betreft je oliestel, ik ga het vragen en laat het je weten. Alvast bedankt voor je aanbod 🤗
Goedemiddag Agnes,
Wat een prachtige reportage van de sneeuwklokjes en ja wie herinnert zich nu niet “lente in den Duyl”?
Je ging automatisch zachter rijden als je met de fiets of auto daar langs kwam; een natuurlijke “snelheidsremmer”!
Ook van de achtergrondmuziek kan ik erg genieten.
Wat leuk dat ook jij je de letters in die tuin herinnert Jeanette, dank voor je compliment 🌸🌿