Vorige week lieten we je meegenieten met de witte bloemen en bloesems die te vinden zijn in het Bos. Deze week hebben we ook nog veel blauwe bloemen voor je en de boefjes, dat zijn natuurlijk de lammetjes.
Allerlei tinten blauw
Blauwe bloemen zijn toch een beetje bijzonder in de tuin. Echt blauwe bloemen knallen eruit, maar er zijn natuurlijk allerlei schakeringen, van lila tot zachtblauw en paars. Wist je dat je blauw kunt herkennen omdat er twee soorten sensorcellen in het netvlies van je ogen zitten: staafjes en kegeltjes. De staafjes zorgen voor licht en donker en de kegeltjes voor de kleuren. Er zijn drie verschillende varianten, en elk ervan reageert op verschillende golflengtes: de kegeltjes voor blauw reageren op kortere golflengtes. De complete uitleg vind je op de website van Zeiss.
In de oudheid was er vreemd genoeg geen woord voor blauw, niet zo gek want behalve de lucht was er tenslotte weinig blauw. De Egyptenaren waren de eersten, zij konden blauwe kleurstoffen produceren. Blauwe bloemen worden vaak geassocieerd met kalmte, sereniteit, onschuld en rust. Momenteel bloeit er bij ons veel met zulke tinten, we hebben ze in een filmpje gezet met de namen erbij. Herken jij ze allemaal?
De wollige boefjes
De broertjes schaap worden graag aangehaald. Ze zijn net als hun moeder erg lief van aard. Maar net als kinderen ook weleens ondeugend natuurlijk, ze zijn tenslotte nog maar 7 weken oud. Je kunt geen fatsoenlijke foto’s van ze maken, want ze staan direct pal voor je neus. En als je ze over hun koppie krabbelt beginnen ze soms te bokken tegen je hand. Maar er is iets waar ze helemaal op gefocust zijn: schoenveters! In het filmpje kun je zien hoe dat werkt, zo grappig.
En dan nog nieuws van Adrie, onze vogelaar
Tijdens het lezen van haar tekst hieronder kun je luisteren naar 2 minuten vogelgeluiden uit het Bos. In die 2 minuten kwamen er 8 vogelsoorten voorbij. We hebben het geluid opgenomen met de app Merlin Bird, die ook vogelgeluiden herkent. De app is gratis en is ook in het Nederlands.
Snel en opgewonden klinkt zijn lied, de bladeren van de meidoorn trillen ervan. Door zijn haast struikelt hij over zijn eigen klanken: de tuinfluiter! Hij is weer terug op Zuid. Ook vanuit het Bos laten complete vogelfamilies horen dat zij terug zijn en Den Duyl weer gevonden hebben. Het is een grote reünie. De een laat nog uitdrukkelijker van zich horen dan de ander. Tussen die kakofonie van zang en roep hoor ik een liedje waarvan de zanger mij niet te binnen wil schieten. Wie is dit ook alweer? Ik graaf in mijn geheugen. Verdorie, wie ben jij?
Terwijl ik mijn hersens pijnig realiseer ik me dat het volkomen uit de tijd is om zo lang te peinzen. Met mijn telefoon kan ik zoveel apps raadplegen en lees ik binnen enkele seconden wat en wie ik heb gehoord. Maar het probleem met die apps is dat ik tien stappen verder niet meer weet wat er op mijn schermpje stond.
Met vogels is het net als met mensen. Soms kun je niet op hun naam komen. Uren later schiet het je te binnen, naam, waar je hem/haar hebt ontmoet, wat je raakte en waarom dit voor altijd in je hart is opgesloten. Dat verschijnt niet op een schermpje. Inmiddels gaat het gekwetter in het Bos op volle sterkte verder. Gezellig. Ik peins rustig verder.
Heb je touwens het bord al gezien, wat Ferry heeft gemaakt? Aan de hand van een lijst van Adrie, zijn hier de broedvogels in het Bos op te zien.
Wist je dat je op de foto’s kunt klikken om ze groter te bekijken?
Wist je dat we met Pinksteren weer open dagen hebben?
En wist je dat we om de dag iets op onze sociale media zetten van wat we tegenkomen in het Bos? De updates kun je vinden onder het tabblad Foto’s of volg ons op Facebook, Instagram of X (Twitter) en blijf helemaal op de hoogte!
Vooral genoten van de schapen én het mooie stukje van Adrie, zeker met de vogelgeluiden erbij!
Fijn te horen Irene, het zijn echt lieve boefjes hè die schapen en met de vogels waan je je weer even in het Bos 🐦🌳