Het voorjaar is ver te zoeken de afgelopen dagen. Qua temperatuur en zonneschijn, maar er is ook zoveel nattigheid. Toch kun je ook dan nog mooie dingen zien overal en ook in ons mooie Bos.
Natgeregend
Er bloeit al het één en ander in het Bos en dat is, geloof het of niet, zelfs met regenachtige dagen mooi. Kijk maar eens hieronder.
Kleur aan het water
Daarnaast hebben we natuurlijk nog bloemen die erg van nattigheid houden: de dotterbloemen. En ook die bloeien al aan de rand van de plas. Tijdens deze grijzige dagen vormt die pol een mooie gele vlek.
Boswerk op Noord
Ries, Gerrit en Carola zijn deze week op Noord aan de slag gegaan. Ze trotseerden de miezerige regen en snoeiden en zaagden er op los in de bosschages op Noord. Deze zijn door Staatsbosbeheer (waar wij Noord en Zuid van pachten) aangeplant met een diversiteit aan soorten voor vogels en insecten.
Wanneer hier geen onderhoud gepleegd wordt, overgroeien de sterkste soorten de rest. Een van die sterkte soorten is de wilg, die groeit snel en soms erg breeduit. Het gevolg is dat hij de rest verdrukt en daarom moeten ze om de zoveel jaar gekortwiekt. Vooral de exemplaren die zo breeduit gaan.
Verder is er op Noord nog niet zoveel te zien, de stukken akkerland liggen braak en de fruitbomen denken erover om uit te gaan lopen. De bramen zijn gesnoeid en netjes opgebonden, dat leverde een enorme stapel prikkerig snoeihout op. Het komende jaar zullen we weer kunnen genieten van lekkere bramen.
Wat is nou de verrassing
We snappen dat je nog steeds zit te wachten op de beloofde verrassing. Nou hier komt ie hoor…… er is een ransuil gespot gisteren! Jan vertelde al ruim een jaar geleden dat er in de oude, overhangende, door klimop overwoekerde wilg vaak een uil zat. De boom staat in het Bos, maar je zag de uil vanaf Noord zei Jan.
Meer dan een jaar ben ik (als jullie fotograaf en verslaggever) ernaar op zoek geweest en gisteren zag ik hem! Altijd keek ik naar die boom wanneer ik op Noord was. Zo ook gisteren toen ik het snoeiwerk vast wilde leggen. Ik zag eerst veren op de grond en braakballen, toen poep op de klimop en opeens….. ik hield m’n adem in…. daar zat ie!
Ik heb iedereen erbij geroepen om te kijken, niemand zag hem in 1 keer, zo goed verdekt zat hij in die boom. Hij bleef ons kalmpjes volgen, maar we konden niet goed zien wat voor soort het was. Mijn camera (ik fotografeer alles met m’n mobiel) was niet toereikend voor een goede close-up. Na een half uur nog eens gaan kijken, deze keer samen met Jan. Toen was de uil iets gaan verzitten en zagen we zijn pluimoortjes. Het is dus een ransuil die een mooi beschut stekkie heeft in de oude wilg. Is dat nou niet iets om blij van te worden? Ik was het wel in elk geval! In onderstaand filmpje zie je nog meer beelden van de uil.
Zo zie je maar weer: in het bos is er geen wifi, maar je vindt er wel een betere connectie. Echt waar!
Nou Agnes, ondanks je “telefoon-foto’s” zijn ze toch erg helder en duidelijk. Kijk er van op hoeveel bloemen en planten er toch groeien en bloeien in het bos. De uil lijkt overigens wel een schutkleur te hebben waardoor hij niet zo opvalt en je goed moet kijken. Is die uil inderdaad zo verrassend, is dat de eerste uil of hebben er in het verleden al wel meer in het bos gezeten?
Mooi hè Tinus al die vroege bloeiers, ondanks de regen toch kleur. En wat betreft die uil, we hebben elk jaar een paartje steenuiltjes in de uilenkast in de notenboom middenin het Bos.
Vorig jaar heeft iemand eenmalig een stel ransuilen langs het pad gespot. Maar deze uil zag ik maar steeds niet, terwijl Jan hem vaak zag. Ik wilde hem zo graag vastleggen voor onze volgers en ben blij te horen dat de foto’s goed genoeg zijn om de uil te ontdekken. Ze hebben echt een goede schutkleur want de poep verraadde z’n vaste plekje eigenlijk ?
Je geduld is beloond!! Prachtig.
Dankjewel Henk, ja het heeft wel even geduurd maar heel fijn ?