Duyls Bos heeft een hophof op Zuid, daar hebben we je al eens over verteld. We mochten meedoen met het project van Hop van Altena en hebben je alles uitgelegd over het hoe en wat rond hop. Nu vertellen we je graag wat over de groei, deel 2 dus. Dat ging natuurlijk niet vanzelf. Maar tjonge wat zijn onze hopplantjes goed aangeslagen!
Groei
Ries heeft onze hop (Humulus lupulus Perlé) in de watten gelegd door ze goed water te geven, mooi helder water uit onze sloten. Gieters vol, soms met hulp van Gerrit. Toen ze gingen groeien moest er gezorgd worden dat er hooguit 3 tot 4 ranken naar boven klommen. Je kunt wel begrijpen dat meer ranken de groeikracht verzwakken, dus onder knipte Ries steeds ranken weg.
Ons was door Ronald van den Ende (grondlegger van Hop van Altena), verteld, dat de langste dag voor veel planten een omslag in groeigedrag geeft. Planten ontkiemen in het voorjaar en groeien groter en dichter tot aan langste dag, ze halen voeding uit zonlicht. Daarna worden de dagen weer korter, dat merken planten ook en veel soorten reageren daarop door bloemen te gaan vormen. Zo ook de hop zei Ronald, die zou in de breedte gaan groeien en knoppen krijgen. En ja, hij had helemaal gelijk, echt bijzonder om zoiets te zien gebeuren.
Extra aandacht
De hop kreeg extra aandacht door de ranken onderaan kaal te knippen. Dit om te voorkomen dat er schimmels of bacteriën aan zouden komen. Ook kregen ze nog koemestkorrels voor wat extra voeding in hun eerste jaar bij het Bos. We hebben 3 hoppalen, met elk 8 draden waar een hopplantje bij staat. Er is maar één hopplantje doodgegaan en dat was echt een ieniemienie plantje, dus dat hadden we van tevoren eigenlijk al ingeschat.
Op het filmpje zie je wel dat er behoorlijk verschil zit in de groei rond de drie palen. Dat komt door het verschil in grond. Raar, want ze staan dicht bij elkaar zou je denken. Maar waar de bodem ooit eens verstoord is geweest, wijzigt de gesteldheid en de structuur. Dat dat ook bij het Bos zo is kon je lezen in het artikel over oude tijden.
Als je vanaf de Duijlweg naar de hoppalen kijkt doet de meest rechtse het het best. Daar liep vroeger een sloot, dus zanderige grond, niet de vaste klei waar de linkse mee te dealen heeft. Maar al met al zijn we best trots en gaan we zelf aanstaande zaterdag onze eerste oogst plukken. Dat verhaal, deel 3 over onze hophof zie je volgende week!
