Het is herfst

Eind september begin je het al te voelen, ‘s morgens nattig en koud en tjee wat is het alweer vroeg donker. Het is echt herfst en dat zie je ook aan de kleuren. Het Bos kleurt ook herfstig, maar alle seizoenen hebben hun eigen charme, we maken even een rondje.

Streelop

In het Bos betekent herfst werk aan de winkel. Bezoekers denken weleens dat wij in de herfst en de winter niks doen, maar dan moeten er juist veel klussen geklaard worden. Onder andere moeten de waterkanten geschoond worden, als voorbereiding op het baggeren. Herinner je nog het verhaal over baggeren van A tot Z?
Het schonen van de waterkanten doet Jan met de streelop, een ouderwets werktuig, wat een beetje lijkt op een zeis. De streelop moet met een opwaartse beweging langs de begroeiing gehaald worden om die zodoende in één beweging op de kant te gooien. Dat doe je echt niet zomaar na, dat vereist wel enige oefening.

Omdat er heel veel kroos in het water is gekomen, is Jan daar ook een gevecht mee aangegaan. Het kroos wat hij eruit schept, gaat weer in het griendje met de wilgen. Die gedijen er goed op, want het is een natuurlijke bodemverrijker.

Late bloemen

Er zijn altijd laatbloeiers, zowel bij mensen als in de plantenwereld. Die late bloemen geven nu nog wat kleur aan de tuinen in het Bos. Jenny heeft al veel afgeknipt in de bloementuinen, maar de Helianthus, een vaste zonnebloemsoort, staat op zijn hoge stengel nog mooi te wezen bij de devotiehoek. Tenminste…. we dénken dat het Helianthus is, want de plant komt nog bij Jenny thuis vandaan en daar werden ze altijd ‘de gele bloemen’ genoemd.

En dan hebben we de Cosmea, ook zo’n dankbare bloeier. De Cosmea is geen vaste plant, maar moet je zaaien. De insecten zijn er dol op en je kunt ze ook gemakkelijk op een vaas zetten. Ze spetteren je tegemoet in de tuin, want ook zij hebben hoge stengels. Zodoende zie je dat de herfst in het Bos toch nog heel wat fleurige plekken geeft.