Vanmorgen net voor de buien is bij ons Bos het gerstveld geoogst. Het werd in garven gemaaid, met de hand werd het onkruid er tussenuit gehaald en daarna stak Jan het met een gaffel (tweetandige hooivork) in plukken op een ouderwetse ruiter.
De ruiters zijn gemaakt van het geriefhout wat we altijd hebben staan. Dat zijn wilgenhouten takken in allerlei hoogten en diktes, die voor ‘het gerief’ oftewel voor je gemak te gebruiken zijn. Bijvoorbeeld bonenstaken, kachelhout, steunpaaltjes, gevorkte takken als steun voor zware takken aan de fruitbomen én dus ook om ruiters van te maken.
Jan opperde (opstapelen) de gerst in de rondte, dan grijpt het in elkaar en waait de hooiopper niet uit elkaar. Zo kan er wind onderdoor en droogt het in zon en wind beter dan wanneer het op het land zou blijven liggen.
Wij laten het staan zodat de dieren die rond het Bos leven ervan kunnen eten. We vonden trouwens nog een vergane haas bij het oogsten. Er was haast niets van overgebleven. Zo gaat dat in de natuur.
Gerst is een graan-, en tevens een grassoort dat in warme gebieden, maar ook in minder warme gebieden zoals Nederland geteeld wordt. Het graan wordt voornamelijk gebruikt als veevoeder, maar ook als ingrediënt voor het brouwen van bier en in ontbijtgranen, meel, bloem en moutstroop. Gepelde gerst noemt men gort (je weet wel voor gortepap) .Van gerst alleen kun je geen brood maken, er moet een beetje tarwemeel bij en je krijgt nogal platte broden.
Maar wist je bijvoorbeeld dat:
- gerst de oudste graansoort is in Europa. Zo’n 7000 jaar geleden werd al gerst gekweekt in Syrië, Irak en Afghanistan
- gerst beter dan havermout in staat is om onze bloedsuikerspiegel onder controle te houden
- mugicha of gerstthee in Japan en Korea veel gedronken wordt. Het is thee van gebrande gerst en men schrijft er medicinale werkingen aan toe
- je gerst ook als gerstgras poeder kunt kopen wat tot drank te verwerken is. Het heeft vele gezonde eigenschappen